Tamarindo, Tambor en Jaco

Tamarindo is echt surf-dude-badplaats. Mannen met lange haren, een ontbloot boven lichaam met een surfplank onder hun arm. Echt een hippe town! Ervaren en onervaren surfers gaan hier de zee in om hun kunsten te vertonen. Op het eerste zicht lijkt de zee rustig, maar schijn bedriegt. De golven zijn hoger dan je denkt en de stroming is sterk! Wij hebben daar de eerste dag een flinke strandwandeling gemaakt. Dit is de eerste keer in dit land dat we een licht zandstrand hebben gezien, normaal zijn de stranden zwart door de vulkanen.

De volgende dag sprak een man ons aan op het strand. Wij waren niet van plan om daar excursies te doen, omdat dit een van de weinige dagen was dat we niets gepland hadden. De man stonk ontzettend naar alcohol, maar deed ons een aanbod: als wij geen dieren tegen komen tijdens de boottrip dan hoefden wij ook niets te betalen! Wij dachten wij willen krokodillen zien!! Dus we moesten meehelpen (!) de boot van het droge in het water te duwen. Zeik nat van het zweet waren we, eenmaal in het water maakte de motor wel erg raar geluid. Joris en ik keken elkaar en slikte een keer..... Maar nog geen 100 meter van waar wij in de zee hebben gezwommen zwom een joekel van een krokodil!! No way dat wij daar nog gaan zwemmen. Vervolgens liet hij ons prachtige plekjes en apen zien. Hij riep de apen op dmv steentjes in een plastic fles en daarmee te schudden !?!? En brullen dat ze deden, dan weet je meteen waar ze zitten. Er zijn daar ontzettend veel en grote krabben, niet normaal. Onze "gids" had daardoor in het verleden zijn vingertop verloren. Ze gaan ook continue in de aanval houding staan. Ook al zijn ze kleiner dan ons, op ons maakte het indruk en wij bleven bij ze uit de buurt. We zijn daarna weer veilig aan land gebracht. 

De trip van Tamarindo naar Tambor verliep vlekkeloos. Aangekomen in Tambor waren wij meteen onder de indruk van de omgeving. Je moet je voorstellen dat je de deur van je hotelkamer open doet met een prachtig uitzicht op zee. Fel gekleurde papegaaien vliegen om je oren, krijsen en bekvechten continue met elkaar. Hele grote leguanen in alle kleuren, prachtige flamingo's en een hele grote apen familie, wel 30 stuks, zo recht voor je hotelkamer. Ongelofelijk!!

We hebben onze rugzak gepakt en zijn gaan wandelen over het strand naar het stukje grond van Rinus en Marian. We moesten een rivier oversteken maar er was geen brug aanwezig, de stroming was sterk en de bodem erg ongelijk. Het is een prachtig stuk grond met ongerepte natuur en een uitzicht op de zee waar je u tegen zegt. Op de terugweg was het inmiddels vloed geworden en moesten wij net zoals Afrikaanse vrouwen met onze tassen op ons hoofd door de rivier door het water baggeren met het water tot aan onze schouders, niet na willen denken wat er nog meer in zou kunnen zwemmen.

De dag erna zijn wij terug gegaan, maar dan een stuk verder gelopen tot aan het einde van de baai en hebben een indruk gekregen hoe de tico's wonen. We liepen eerst langs mooie villa's en kwamen daarna in het dorpje terecht. De huisjes zijn gebouwd uit 4 houten palen afgewerkt met golfplaten. Het zijn de meest armzalige huisjes, maar met een uitzicht: wow!

Tambor heeft iets speciaals, iets wat niet uit te leggen is en wat je zelf moet zien. 

De trip van Tambor naar Jaco verliep goed. Ik kan inmiddels wel zeggen dat we zeer ervaren chauffeurs en kaartlezers zijn. Af en toe toch nog even wennen dat verkeer van rechts geen voorrang heeft en dat fietsers midden op de snelweg fietsen. We zijn met de Ferry overgestoken, dat deed ons denken aan vroeger de oversteek in Zeeland! Alleen gaat alles hier handmatig bijvoorbeeld het laten zakken van de laadklep.

We passeerde een brug waar toeristen foto's stonden te maken, wij dachten hmmmm...... Wat zien zij dat wij niet zien? Dus parkeerde wij de auto en liepen terug. Ik heb er één woord voor: god-non-de-ju-wat-een-grote-krokodillen! Tussen de 4 en 6 meter lang. Ben blij dat we op de brug stonden. Aangekomen in ons nieuwe onderkomen waren wij nogal under-dressed. Wat een chique tent. Lijkt net of hier alleen miljonairs komen. In Tambor was het vandaag super warm, echt niet uit te houden, veruit de warmste dag. Nu aangekomen in Jaco is het koud en regen, hier zijn we maar één nachtje en vertrekken morgen naar Manuel Antonio, onze laatste stop voor 5 dagen in het National Park van de apen. Misschien dat ze ons daar wel willen houden.....